ಗಿರಿಜಾ ಕಲ್ಯಾಣ - ಹರಿಹರ

ಗಿರಿಜಾ ಕಲ್ಯಾಣ - ಹರಿಹರ

ಪ್ರಥಮಾಶ್ವಾಸಂ•

ಹೈಮಾಚಲವರ್ಣನಂ.

ಶ್ರೀಮಚ್ಚೈಲೇಂದ್ರಪುತ್ರೀ ಗುರುತರಹೃದಯಕ್ಷೀರವಾರಾಚಂದ್ರಂ

ವ್ಯೋಮಾರ್ಕೇಂದುಕ್ಷಮಾತ್ಮಾನಲಜಲತಪಮಾನಾಷ್ಟಮೂರ್ತಿಪ್ರಸಿದ್ಧಂ

ಪ್ರೇಮಂಭೆತ್ತೀಗೆ ಸದ್ಭಕ್ತಿಯನೆಮಗಮರಾನೀಕಮಾಣಿಕ್ಯಮೌಳಿ

ಸ್ತೋಮಾಂಘ್ರಿದ್ಯೋತಿ ಪಂಪಾಪುರದರಸ ವಿರೂಪಾಕ್ಷನಾನಂದದಿಂದಂ ||೧||

ಶ್ರೀಹೇಮಾದ್ರೀಂದ್ರ ಚೂಡಸ್ತಿರಕರಣಸಮಾರೂಢ ಪದ್ಮಾಸನಸ್ಥಂ

ಕೋಹಂ ಸೋಹಂಗಳೆಂಬಾ ಗಜೆಬಜೆ ಪುಗದಾನಂದಸಂವಿತ್ತು ಕಂದ

ರ್ಪಾಹಂಕಾರಪ್ರವಿಧ್ವಂಸನಕರನಿಟಿಲಾಕ್ಷಂ ಶಿವಂ ಪಾರ್ವತೀಶಂ

ನೇಹಂ ಕೈಮುಕ್ಕು ಪಂಪಾಪುರಪತೀದಯೇಯಿಂ ನೋಡಿ ರಕ್ಷಿಕ್ಕೆ ನಮ್ಮಂ ||೩||

ಮಂಗಳಮೂರ್ತಿ ಮಾನಿನಿ ಮಹೋಜ್ವಳೆ ಮಾನ್ಯೆ ಮಹಾಮಹೇಶನ

ರ್ಧಾಂಗಿ ಮಹೋವಿರಾಜಿತೆ ಮಹಾಶೀವಭಕ್ತೆ ಮಹಾ ಪತಿವ್ರತೋ

ತ್ತುಂಗೆ ಮಹಾತ್ರಿಲೋಚನೆ ಮಹಾನಿಧಿ ತನ್ನ ವಿವಾಹವರ್ಣನಾ

ಸಂಗತಿಯೆಂದು ಮತ್ಕೃತಿಗೆ ಪಾರ್ವತಿ ಮಾಳ್ಕೆ ಮಹೋತ್ಸವಂಗಳಂ ||೪||

ಎನ್ನೀ ಕಾವ್ಯಕ್ಕೆ ನಿರ್ವಿಘ್ನದಿನತುಳನವೀನಾರ್ಥವಾಕ್ಯಪ್ರಸನ್ನೋ

ತ್ಪನ್ನಾಲಂಕಾರಮಂ ಕೂಡುಗೆ ವಿಪುಳಕಪೋಳಸ್ಥಳಾಂತಸ್ಥಳೀ ಸಂ

ಭಿನ್ನೋದ್ಯದ್ದಾನಧಾರಾಪ್ರಬಳಪರಿಮಳಾಸಕ್ತಭೃಂಗಾವಳೀ ಸಂ

ಪನ್ನ ಪ್ರೋದ್ಭೂತಝಂಕಾರಿತರವಮುದಿತಾನಂದವೇಶಂ ಗಣೇಶಂ ||೫||

ಚತುರ ಚತುರ್ಮುಖನೆಲ್ಲಾ

ಶ್ರುತಿಗಳನೊಲವಿಂದೆ ಕಲ್ತ ಶಿವನ ವಿವಾಹೋ

ನ್ನತಿಯಾ ಕೃತಿಯೆಂದೆನೆ ಭಾ

ರತಿಯೆನಗನುಕೂಲೆಯಾಗದಿರಲಣ್ಮುವಳೇ ||೯||

ಕೊಂಡಾಡುಗೆ ಕಲ್ತೋದುಗೆ

ಮುಂಡಾಡುಗೆ ಮುದ್ದಿಸುಗೆ ಮರಲ್ದಪ್ಪುಗೆ ಕೈ

ಕೊಂಡೀಕಾವ್ಯಮನಗಜೆಯ

ಗಂಡನಲಂಪಿಂದೆ ಹಂಪೆಯ ವಿರೂಪಾಕ್ಷಂ ||೧೦||

ಅತುಳತರಾರ್ಥಮರ್ಥದನುವೃತ್ತಿಪದಂ ಪದದಿಚ್ಛೆಬಂಧಮೂ

ರ್ಜಿತಪದಬಂಧ ಸಂಧಿ ನವರೀತಿ ಸುರೀತಿ ಗುಣಂ ಸದೃಕ್ಕಲಂ

ಕೃತಿ ಸದಲಂಕೃತಿಪ್ರತಿಮಮೊಪ್ಪುವ ಭಾವಮನೂನ ಭಾವದು

ನ್ನತರಸಮೆಂದು ಸತ್ಕವಿಗಳಾಲಿಸೆ ಪೇಳ್ದಪೆನೀಪ್ರಬಂಧಮಂ ||೧೧||

ಕಾವ್ಯಂ ತಾನಿದು ನವರಸ

ಸೇವ್ಯಂ ಗಿರಿರಾಜಾಧಿನಾಥನುರುತರಕರ್ಣ

ಶ್ರಾವ್ಯಂ ವಸುಧಾತಳದೊಳ್

ನವ್ಯಂ ಭೂತೇಶ ಭಕ್ತಜನತಾ ಭಾವ್ಯಂ ||೧೪||

ಸೇವ್ಯಂ ಸೌಖ್ಯಂ ಪ್ರಸನ್ನಂ ನವರಸವಿಭವಂ ಪುಣ್ಯಪುಂಜಂ ಶುಭಂ ವಾ

ಗ್ದೇವ್ಯಾವಾಸಂ ವಿವೇಕೋನ್ನತಜಲನಿಧಿ ಸಂಸಾರ ವಿಶ್ರಾಮದೇಶಂ

ದಿವ್ಯಜ್ಞಾನೋಕ್ತಿಮಾರ್ಗಂ ನಿರತಿಶಯಪದಂ ಕೂರ್ತುಪೇಳ್ವಳ್ತಿಯಿಂದಂ

ಕಾವ್ಯಂ ಕಲ್ಪಾಂತರ ಸ್ಥಾಯಿಯೆನಿಪ ನುಡಿ ಸತ್ಯಂ ಕವೀಶಾಧಿಪತ್ಯಂ ||೧೬||

ಸುರತರುವಿನಂತೆ ಸುಜನರ

ಸಿರಿಯಂತೆ ಸರೋಜದಂತೆ ಸುಧೆಯಂತೆ ಸುಧಾ

ಕರ ಕಿರಣದಂತೆ ಹಂಪೆಯ

ಹರಿದೇವನ ಕಾವ್ಯಮಖಿಳ ಸೇವ್ಯಂ ನವ್ಯಂ ||೧೭||

ಪ್ರಿಯವಚದಂತೆ ಪುಣ್ಯತತಿಯಂತೆ ಸುಧಾಕರನಂತೆ ಕೂರ್ತ ಮು

ಗ್ಧೆಯ ಕಡುನೇಹದಂತಮೃತದಂತೆ ವಸಂತಕನಂತೆ ಪುಷ್ಪಮಾ

ಲೆಯ ಪೊಸಗಂಪಿನಂತೆ ಮಲಯಾನಿಲನಂತೆ ಮರಾಳನಂತೆ ಹಂ

ಪೆಯ ಹರಿದೇವನೊಪ್ಪಿರೆ ನಿಮಿರ್ಚಿದ ಕಾವ್ಯಮಿಳಾಜನೋತಾಸವಂ ||೧೮||

ಕ್ಷುದ್ರಂಗೆ ಸಕಲಸುಜನೋ

ಪದ್ರವರೂಪಂಗೆ ಪರರ ಕಾವ್ಯಾರ್ಥಮಂ

ಛಿದ್ರಿಸುವಂಗತಿಶಬ್ದ ದ

ರಿದ್ರಂಗಕ್ಕುಮೆ ನವೀನಕಾವ್ಯಾರಂಭಂ ||೨೬||

ಒಳಗಱಿಯದೆ ಸತ್ಕಾವ್ಯದ

ಕಳೆಯಱಿಯದೆ ಲಘುತರತ್ವದಿಂ ನಾಲ್ಕೆರಡಾ

ಯ್ಕುಳಿ ಮಾತನಾಡಿಯುಱೆ ಹೆ

ಹೆಕ್ಕಳಮಿಕ್ಕಿದೊಡೊಲ್ವರೇ ಕವೀಂದ್ರಾಭರಣರ್ ||೨೭||

ಗಿರಿಜಾಕಲ್ಯಾಣಮಿಂತೀನುತಕೃತಿಯ ಪೆಸರ್ ಭಾಪುರೇ ! ಕಾವ್ಯನಾಥಂ

ಗಿರಿಜಾನಾಥಂ ಕಥಾಸಂಗತಿ ವರಗಿರಿಜೋದ್ವಾಹಮೀಕಾವ್ಯಮಂ ಬಿ

ತ್ತರದಿಂ ತಾನೊಲ್ದು ಪೇಳ್ದಂ ಶಿವಕವಿ ಹರಿದೇವಂ ಮಹೋತ್ಸಾಹದಿಂದಂ

ಪರಮಾನಂದಾಬ್ಧಿ ಪಂಪಾಪುರದರಸ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ ಸಾಕ್ಸಾತ್ಸುಪುತ್ರಂ ||೩೩||

ಜಾಣಂ ರಸಿಕಂ ಸುಜನ

ಪ್ರಾಣಂ ಕವಿತಾನಿಧಾನನಧಿಕಂ ಪುಣ್ಯಾ

ಕ್ಷೂಣಂ ವರಗಿರಿಜಾ ಕ

ಲ್ಯಾಣಮನೊರೆದಂ ವಿವೇಕಿ ಹರಿಹರದೇವಂ ||೪೧||

ಆ ವಿಸ್ತಾರಗಭೀರವಾರಿನಿಧಿಯಿಂದಂ ಪಶ್ಚಿಮಾಂಬೋಧಿಗಂ

ತೀವಿರ್ದೊಪ್ಪುವುದಾತ್ತಗಹ್ವರ ಗುಹಾಸಂತಾನಪರ್ಯಂತ ಗೋ

ತ್ರಾವಾಸೋಜ್ವಲ ಗಂಡಶೈಲಶಿಖರಪ್ರೋದ್ಭೂತಭೂಜಾತಪ

ತ್ರಾವೇಶೋನ್ನತ ಭೀಮರೂಪಧರದೇವಾಗಮ್ಯ ಹೈಮಾಚಳಂ ||೪೮||

ವಚನ : ಆ ಸಂಭ್ರಮದೊಳೊರ್ವಪುಳಿಂದಂ ತನ್ನ ನಚ್ಚಿನನಾಯಂ ಮೊಲನ ಸರುವಂ ತೋಱಿ ಕೀಱಿಟ್ಟಾಗಳ್

ನಡೆನಡೆದು ನಸುಬಳುಂಕು

ತ್ತೆಡಬಲನಂ ನೋಡಿ ಕೂಡೆಯಾಘ್ರಾಣಿಸುತಂ

ಗಿಡುವಿನ ಸರುವಿನ ದರುವಿನ

ಮಡುವಿನ ಬಳಿಗೊಂಡು ಶುನಕನಟ್ಟಿತು ಮೊಲನಂ ||೮೫||

ಅಟ್ಟಿದೊಡೆ ತಿರುಗಿ ಮುರಿ ಮುರಿ

ದೊಟ್ಟೈಸುತೆ ಕೊಂಕಿ ಪರಿಯುತೆಡನಂ ಬಲನಂ

ದಿಟ್ಟಿಸುತೆ ನಿಂದು ನಿಲ್ಲದೆ

ನಿಟ್ಟೋಟದೊಳೋಡಿತೆಸೆವಮಸಕದ ಶಶಕಂ ||೮೬||

ಧೀರಂ ಪಿಂಗಳಲೋಚನಂ ನಿಶಿತ ದಂಷ್ಟ್ರಂ ಭೀಷ್ಮವಕ್ತ್ರಂ ಘನ

ಕ್ರೂರಂ ವಜ್ರ ಸಮಾನ ರೋಮನಿಚಯಂ ಸಂಪೂರ್ಣಕಾಯಂ ಸ್ಥಿರಂ

ಶೂರಂ ರೌದ್ರಗಭೀರಚಿತ್ತನತಿಮಾನಿ ಸ್ವಲ್ಪಪುಚ್ಛಾನ್ವಿತಂ

ಘೋರ್ರಣ್ಯಚರಂ ವಿರಾಜಿಸಿದುದುದ್ಯದ್ಭೀಕರಂ ಸೂಕರಂ|| ೧೦೦||

ಅಷ್ಟಮಾಶ್ವಾಸಂ•

ಕಾಮದಹನ ವರ್ಣನಂ•

ಗರಳಧರನುರಗಭೂಷಂ

ಸರಸಿಜಭವ ಮಸ್ತಕ ಪ್ರಯುಕ್ತರಂ ಭೀ

ಕರಭಾಳ ಲೋಚನಂ ಭ

ಕ್ತಿರಸಮನೆಮಗೀಗೆ ಹಂಪೆಯ ವಿರೂಪಾಕ್ಷಂ ||೧||

ಕೀರತುರಗ ಸಂಘಮಯಮೀಧರೆ ಪುಷ್ಪಚಯಾಸ್ತ್ರ ಶಸ್ತ್ರ ವಿ

ಸ್ಯಾರ ಸುಗಂಧ ವೃಂದಮಯಮೀ ಕಕುಭಂ ಮಕರಂದ ಸಾಂದ್ರ ಸಂ

ಚಾರ ರಜೋನಿಕಾಯಮೀನಭಮೆಂದೆನೆ ಕೌತುಕಪ್ರದಂ

ಮಾರನೃಪಾಲಸೇನೆ ನಡೆದಿತ್ತು ಜಿತೇಂದ್ರಿಯ ಚಿತ್ತಶೋಷಣಂ ||೨||

ವಚನ: ಇಂದು ನೆರೆದು ನಡೆವ ಕುಸುಮಕೋದಂಡನ ಕಮನೀಯ ಬಲದ ಹಿಂದೆ  

ಘಳಿಲನೆ ಕಂಪನದಿಂ ಮುನಿ

ಗಳ ಕರತಳದಕ್ಷಮಾಲೆ ಬೀಳುತ್ತಿರೆ ಕೋ

ಕಿಳಕುಳ ನಿಸ್ಸಾಳದಳಂ

ಧಳಂ ಧಳಂ ಧಳನಿನಾದ ಮುಣ್ಮಿತ್ತಾಗಳ್ ||೩||

ವಚನ: ಇಂತು ಕಂತುರಾಜನ ಚತುರಂಗಬಲಂ ದಿವಸೇಂದ್ರನ ಮುಂದಣ ತಮಃಪಟಲದಂತೆ

ನಂದೀಶ್ವರನ ಕೋಪದ ಕಡುಗಾಯ್ಪಿಂ ನೋಡೆ ನೋಡೆ ಮಾಯವಾಗೆ

ನುಡಿದಂ ಮದನಂ ತನ್ನೊಳ್

ಬೆಡಂಗಿದೇನೀ ಗಣೇಶನೀ ಯೆಱನಿನ್ನಾ

ಮೃಡನಂ ನಡೆದೆಸುವೊಡೆ ಸಂ

ಗಡವಾರಾರಳವದಾರ ಶಕ್ಯಮಶಕ್ಯಂ ||೧೨||

ಅಱಿದೆಂ ನಿನ್ನಯ ಬರವಂ

ಕಱೆಗೊರಲನ ತೀವ್ರ ತಪಮನೆಳ್ಪಟ್ಟುವುದೀ

ತೆಱದಿಂದೆನ್ನಿಷ್ಟಮದೆ

ನ್ನರಕೆಯದೆನ್ನಿಚ್ಛೆಯೆನ್ನಲಾಭಂ ಲೋಭಂ ||೧೭||

ನಾನಾ ವಿಧದಿಂ ರುದ್ರನ

ನೂನತಪೋಭರದ ಬೆಸುಗೆಯಂ ಬಿಡಿಸೊಲವಿಂ

ಶ್ರೀನಂದನ ನೀನಂಜದಿ

ರಾನಿರ್ದಪೆನಾನೆ ರಕಷೆಯಾನೆ ಸಹಾಯಂ ||೧೮||

ಇನ್ನಂಜೆನಂಜೆನಾಹಾ

ಉನ್ನತ ಬಲವಾಯ್ತೆನುತ್ತೆ ವಿಭ್ರಮ ಬಳಸಂ

ಪನ್ನಂ ಕಾಮಂ ತೆಗೆದಂ

ತನ್ನಗ್ಗದುದಂಚ ಪಂಚಬಾಣಮನಾಗಳ್ ||೪೩||

ನಳನಳಿಸುವಿಕ್ಷುಚಾಪದೊ

ಳಳವಡೆ ನಡೆನೋಡಿ ಹೂಡುತೈದಂಬಂ ಸಂ

ಚಳಿಸದ ಶಂಕರನ ಮನಂ

ಚಳಿಯಿಪುದಂ ಸಾರ್ದು ಪಾರ್ದು ತೆಗೆನೆಱೆದಿರ್ದಂ ||೪೪||

ಪೊಗೆದುದು ಪೊತ್ತಿದತ್ತುಕಿಡಿಯಿಟ್ಟುದು ನಾಲ್ದೆಸೆದೋಱಿದತ್ತು ಬಾನ್

ಗೊಗೆದುದು ನಿಂದು ಪೊಂಬೆಳಗುಮಂ ಪರಪುತ್ತದು ಧಂಧಗಿಲ್ ಧಗಿಲ್

ಧಗಿಲೆನುತಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿದುದು ಮುಟ್ಟಿತು ಸುಟ್ಟಿತುತಿಂದು ತೇಗಿದ

ತ್ತಗಿಯದೆ ನಿಂದ ಪೂಗಣೆಯನಂ ಹಂಪೆಯಾಳ್ದನಾ ||೪೭||

ಇಟ್ಟಣಿಸಿ ಘುಡುಘುಡಿಸಿಕಿಡಿ

ಗುಟ್ಟಿ ಕನಲ್ದಡಸಿ ಸಿಡಿಲ ಬಳಗದ ಮುಳಿಸಂ

ತೊಟ್ಟುದು ಬಿಸುಗಣ್ಣುರಿ ಪೊಱ

ಮಟ್ಟುದು ಸುಟ್ಟುದು ರತೀಶನಂ ನಿಮಿಷಾರ್ಧಂ ||೪೮||

ಮೊಱೆಯೋ ಮೊಱೆಯೋ ಶಿವಧೋ

ಕಱೆಗೊರಲನ ಕಣ್ಣ ದಾಳಿ ಕುಸುಮಾಯುಧನಂ

ನೆಱೆ ಮುತ್ತಿತ್ತಯ್ಯೋ ಇದ

ನಱಿವವರಿಲ್ಲಕ್ಕಟಾ ಕೃಪಾಳುಗಳಿಲ್ಲಾ||೭೫||

ಗಿರಿಜೆಯ ಪದಯುಗದೊಳ್ ರತಿ

ಪೊರಳ್ದು ಪುಯ್ಯಲ್ಚಿ ಪೆರ್ಚಿದಳಲಿಮ್ಮಡಿಸು

ತ್ತಿರೆ ಪಳಯಿಸುತುಂ ದುಃಖಾ

ತುರೆ ಶೋಕಂಗೆಯ್ದು ಸುಯ್ದು ಪೊಯ್ದಳಲುತ್ತುಂ ||೭೯||

ಕರುಣಿಸು ತಾಯೇ ತವರೇ

ಪರಿರಕ್ಷಿಸು ದಯೆಯೊಳೀಕ್ಷಿಸುಡುಗಿಸು ನೋವಂ

ಪರಿಹರಿಸು ದಃಖಮಂ ವರ

ಗಿರಿರಾಜತನೂಜೆ ಕಾದುಕೊಳೆನ್ನಸುವಂ ||೮೦||

ವಚನ : ಎಂದಳಲ್ವ ರತಿಯಂ ಕಂಡು ಮನಂಗೊಂಡು

ಬೇಡುಡುಗು ಶೋಕರಸಮಂ

ನೀಡಾಗದೆ ನಿನ್ನ ವಲ್ಲಭನನೀಶ್ರನಂ

ಬೇಡುವೆನಾವರ್ಥದೊಳಂ

ಮಾಡುವೆನೆಲೆ ಪರಮಹರ್ಷಮಂ ನಿನಗೆ ರತೀ ||೮೧||

ಎಂದಗಜೆ ಬೆಸಸೆ ಶೋಕಮ

ನಂದುಡುಗುತಡಂಗಿಸುತ್ತುಮಳಲಂ ಮನದೊಳ್

ಸಂದಣಿಪ ದುಃಖಮಂ ಮಱೆ

ದೊಂದಿದಳ್ ರತಿ ಭವಾನಿಯುಜ್ಜ್ವಳವಚಮಂ ||೮೨||

ನವಮಾಶ್ವಾಸಂ :

ಪಾರ್ವತೀ ತಪೋವರ್ಣನಂ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀಕರಣ ವರ್ಣನಂ :

ಕಾರುಣ್ಯಕರನಭವಂ

ಘೋರತಪೋಮಯ ತಪಃ ಪ್ರಮೋದಾವೃತ ವಿ

ವಿಸ್ತಾರಫಲಪ್ರದನೆಮಗೀ

ಗೋರಂತತಿ ಭಕ್ತಿಯಂ ವಿರೂಪಾಕ್ಷ ಶಿವಂ ||೧||

ಬಂದು ತಪೋನಿವೇಶನಮನೀಕ್ಷಿಸಿ ಬರ್ಪ ನಿದಾಘಕಾಲದೊಳ್

ಸಂದ ನಗಾಗ್ರದಲ್ಲಿ ನಿಲವೇಳ್ಕುಮೆನುತ್ತಮೆ ನಿಂದು ಮೇನಕಾ

ನಂದನೆ ತದ್ವಿಳಾಸಿನಿಯರಾನನಮಂ ನಡೆನೋಡಿ ಕಾಣುತುಂ

ಸೌಂದರಿಯರ್ ಜಟಾರಚನೆಯಂ ತರದಿಂ ಭರದಿಂದೊಡರ್ಚಿದರ್ ||೨||

ವಿರಚಿಸಿದರ್ ಜಡೆಗಳನಾ

ದರದಿಂ ದರಹಸಸಿತಬಿಸಿರುಹಾನನೆಯರ್ ಶಂ

ಕರನರಸಿಗೆ ಗಿರಿಜಾತೆಗೆ

ವರಭಸಿತಮನಂಗತತಿಯೊಳುದ್ಧೂಳಿಸಿದರ್ ||೩||

ವರಭಸಿತೋದ್ಧೂಳನಮಂ

ಗಿರಿಜೆಗೆ ಸುರಸತಿಯರೊಲ್ದು ಮಾಳ್ಪೆಡೆಯೊಳ್ ಕ

ಪುರದ ರಜದಿಂದೆ ಪುಷ್ಪೋ

ತ್ಕರಮಾಲೆಯನೊಸೆದು ಪೊರೆವ ತೆಱನಾಯ್ತಾಗಳ್ ||೪||

ವಾರಿಜಮುಖಿಯರ್ ಸಖಿಯರ್

ತಾರಾಚಲನಾಥನರಸಿಗನುನಯದಿಂದಂ

ಸಾರಮಮೃದುತರವಿಮಳವಿ

ಸ್ತಾರಿತವಲ್ಕಲಮನೊಪ್ಪವಡಿಸುತ್ತಿರ್ದರ್ ||೫||

ಸಾಕ್ಷಾಚ್ಛಂಕರವಕ್ತ್ರಮಿ

ವಕ್ಷಯಸುಖಮೀವ ಸುಕೃತಫಲಮಿವು ಸತ್ಯಂ

ರಕ್ಷೆಯಿವೆನುತಗಜಗೆ ರು

ದ್ರಾಕ್ಷಿಗಳಂ ಕೂಡೆ ತೊಡಿಸಿದರ್ ಮಾನಿನಿಯರ್ ||೬||

ವಚನ : ಇಂತು ಭಕ್ತಿಜ್ಞಾನವೈರಾಗ್ಯಯುಕ್ತಮಪ್ಪ ತಪೋಮಂಡನಂಗಳಂ ಸಂಗಡಮಿರ್ದಂಗನೆಯರ್

ಶೃಂಗರಿಸೆ ಮಂಗಳಮುಖಿ ಹೊಂಗಿ ಹೊರೆಯೇಱೆ

ಸಂದಣಿಸುವ ಜಡೆ ಬೆನ್ನಂ

ಮಂದಯಿಸಿ ಮುಸುಕುತಿಳಿಯೆ ನೀಲಾಂಬುದಮಂ

ಪಿಂದಿಕ್ಕಿ ಮುಂದೆ ಬೆಳಗುತೆ

ನಿಂದೆಳಮಿಂಚಿನವೊಲಗಜೆ ನೆಱೆ ಮೆಱೆದಿರ್ದಳ್ ||೭||

ಅಳವಡೆ ಮುನ್ನಂ ಪತ್ತಿದ

ಕಳಂಕಮಂ ಪೊರ್ದದಂತೆ ನಭದಿಂದಿಳಿತಂ

ದಿಳೆಯೊಳ್ ಶಂಭುಗೆ ಮಿಗೆ ಶಶಿ

ಕಳೆ ತಪಮಿರ್ಪಂತೆ ಗಿರಿಜೆ ತಪದೊಳ್ ನಿಂದಳ್ ||೮||

ಆಸುರದ ಗಿರಿಜೆಯಗ್ರವಿ

ಭಾಸುರತಪಕಂಜಿ ನಭದ ತಪನಂ ನಡೆಯು

ತ್ತಾ ಸರಿಸಮಂ ಕರಂ ಬಿ

ಟ್ಟೋಸರಿಸಿಯೆ ನಡೆವನೆಂದೊಡೇವಣ್ಣಿಪೆನೋ ||೧೫||

ಮ||ಸ್ರ|| ದೆಸೆಯಂ ಕಾಹೇಱಿಸುತ್ತುಂ ತೃಣಕುಲಲತೆಯಂ ಸೀದು ಕರ್ಪೇಱಿಸುತ್ತುಂ

ರಸೆಯಂ ಸಂತಾಪಿಸುತ್ತುಂ ಜಳಭರಿತತಟಾಕಂಗಳಂ ಶೋಷಿಸುತ್ತುಂ

ಸಸಿಯಂ ವೃಕ್ಷಾಳಿಯಂ ಸುಟ್ಟುರಿಪುತೆ ಮೃಗಮಂ ಬೇಯಿಸುತ್ತದ್ರಿಯಂ ದ

ಳ್ಳಿಸಿ ಸೀಳುತ್ತುಂ ವಿಶಾಳಂ ದವಶಿಖಿಯವೊಲಳ್ದತ್ತಮೋಘಂ ನಿದಾಘಂ ||೧೭||

ನಡೆಯಲ್ಕೊಂದಡಿಯಿಟ್ಟು ಕಾಯ್ದ ನೆಲನಂ ಕಾಲ್ ಮುಟ್ಟಿ ಚುಯ್ಯೆಂದು ಬೆಂ

ದೊಡೆ ಮತ್ತೊಂದಡಿಯೆತ್ತಲಾಱದಳಲಿಂ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಹಸ್ತಾಗ್ರಮಂ

ಕಡೆವಾಯೊಳ್ ಸೆಱೆಯಿಟ್ಟು ನೆತ್ತಿ ಬಿರಿದೆತ್ತಲ್ಮುತ್ತುಗಳ್ ಸುತ್ತಲುಂ

ಸಿಡಿಯುತ್ತಿರ್ಪಿನಮಿರ್ದುದೊಂದತಿ ಮದೇಭಂ ಭೀಷ್ಮಧೊಳ್ ಗ್ರೀಷ್ಮದೊಳ್ ||೨೪||

ಜಯೆ ವಿಜಯೆಗಳಿಗಿದು ಪೊಸತತಿ

ಶಯವೀ ಶಿಶಿರದೊಳದೇಂ ಭವಾನಿ ವಸಂತೋ

ದಯಸೂಚನೆಯಾದುದು ನಿ

ಮ್ಮಯೆ ಪುಣ್ಯ ತಪಃಪ್ರಭಾವ ಕಾರಣಮಲ್ತೆ ||೮೮||

ಎನುತಿರೆ ಬಂದು ಭಾವಿಸಿ ತಪೋವನಮಂ ಶಶಿಮೌಳಿ ಪೊಕ್ಕು ಮೆ

ಲ್ಲನೆ ಬರುತುಂ ಪಥಶ್ರಮವನಾಂತು ಬಳಲ್ದವೊಲಾಗಿ ತೇಂಕುತುಂ

ಮನದೊಳನೂನಸಂಪದಮನೆಯ್ದುತುಮೀಕ್ಷಿಸುತಿರ್ಕೆಲಂಗಳಂ

ಘನಮಹಿಮಂ ಸ್ವತಂತ್ರವಿಭು ಪೊರ್ದಿದನೊಂದು ವಿನೂತ್ನಚೂತಮಂ ||೮೯||

ಎಳವಾಳೆಯ ಸುಳಿಯೆಲೆಯೊಳ್

ನಳನಳಿಸುವ ಕಂದಮೂಲಮಂ ನವಜಂಬೂ

ಫಳವಾಮ್ರಫಳಂ ಕದಳೀ

ಫಳಂಗಳಂ ತೀವಿ ತಂದು ಮುಂದಿಳಿಪುತ್ತುಂ ||೯೧||

ಎಲೆಯತಿಥಿ ಬಳಲ್ದಿರೆಮ್ಮೀ

ಫಲದಿಂದಂ ನಿಮ್ಮ ಪಸಿವನುಡುಗಿಸಿಯೆನೆ ಸೈ

ಫಲಮಂ ಕೆಯ್ಕೊಂಡಪೆವೀ

ಲಲನೆಯದಾರ್ ತಪವಗಣ್ಣಯವಾವನ ಪುಣ್ಯಂ ||೯೨||

ಇವರಿರವಿನ ಚಿಂತಾರತಿ

ನಿನಗೇಕೀ ಕ್ಷುಧೆಯನೀ ಪಥಶ್ರಮಮಂ ತೀ

ರ್ಚುವಬಗೆಯಂ ಬೇಗಂ ಮಾ

ಡುವುದೆನೆ ನಸುನಗುತೆ ವಿಪ್ರನಂದಿಂತೆಂದಂ ||೯೩||

ಬೆಸಗೊಂಡೊಡೆ ದೋಷಮೆ ಈ

ಪೊಸಕನ್ನೆ ತಪೋನಿರೋಧದಿಂದಿರ್ದೊಡೆ ಸೈ

ರಿಸಬರ್ಪುದೆ ತಪಮಂ ಮಾ

ಣಿಸುವವರಿಲ್ಲಾ ಸಹಾಯಸಂಪದಮಿಲ್ಲಾ ||೯೪||

ಎನೆ ಕೇಳ್ದಾ ಗಿರಿಜೆ ಮನದೊಳ್

ಮುನಿಯುತ್ತುಂ ಜಪವನುಡುಗಿ ಜಪಮಾಲೆಯನೊ

ಯ್ಯನೆ ಕೆಯ್ಯೊಳೋಸರಿಸಿ ಮೆ

ಲ್ಲನೆ ಕಣ್ದೆಱೆಯುತ್ತೆ ಕಂಡಳಾ ವರ ವಟುವಂ ||೯೫||

ನೆಗೆವ ಜಡೆಮುಡಿಯನೊತ್ತು

ತ್ತೊಗೆವಭುಜಾವಳಿಯನಡಂಗಿಸುತ್ತೂರುಗಳಿಂ

ಮಿಗುವ ವೃಷೇಂದ್ರನನೌಂಕು

ತ್ತಗಲದೆ ನಿಜಮೂರ್ತಿಯೊಳಗೆ ಗಜಬಜಿಸುತ್ತುಂ ||೯೮||

ಈ ಸುಕುಮಾರತೆಯೀ ನಿಲ

ವೀ ಸುಕರತೆಯೀ ನವೀನಯೌವನಮದವೀ

ಭಾಸುರತೆಯೀ ಸುಧಾಮಯ

ವೀ ಸುಖದೊಳ್ ತಪಮಿದೆಂತು ಬಂದುದು ಮುಗ್ಧೇ ||೧೦೦||

ನಿನಗೇತಕೀ ತರುಣತೆಯೊಳ್

ಘನತಪವೆಡೆಗೊಂಡುದಕಟ ನವಲತೆಯಂ ಸೂ

ರ್ಯನ ಬಿಸಿಲಿಂ ಕೊರಗಿಪ ದು

ಷ್ಟನನೆನಗಱಿಪಬಲೆ ಸೌಕುಮಾರ್ಯಾವರಣೇ ||೧೦೧||

ಬಗೆವೆರ್ಚಿ ಕೇಳುತಿರ್ದಪೆ

ಮಿಗೆ ಪೇಳ್ದಪೆನೆಲೆಲೆ ಧೂರ್ತವಿಪ್ರನೆ ಕೇಳ್ ಶಂ

ಭುಗೆ ಕಾರುಣ್ಯಾಬ್ಧಿಗೆ ಶೂ

ಲಿಗೆ ಕರುಣಂ ಪುಟ್ಟುವಂತೆ ತಪದಿಂದಿರ್ಪೆಂ ||೧೦೯||

ಎನುತಂ ಗದ್ಗದಿಸುತೆ ಪುಳ

ಕನಿಕಾಯಮನಾನುತಶ್ರುವಂ ಕಳೆಯುತ್ತುಂ

ಘನಹರ್ಷಚಿತ್ತೆಯಾಗು

ತ್ತೆ ನಗೇಶ್ವರಪುತ್ರಿ ಶಂಕರನ ಪೆಸರ್ಗೊಂಡಳ್ ||೧೧೦||

ವಚನ : ಎಂದು ವಿರೂಪಾಕ್ಷಂಗೆ ತಪಮಿರ್ದಪೆನೆಂಬ ನುಡಿಯಂ ಕೇಳ್ದು ದುಷ್ಟ ಧರಾಮರ ನಟ್ಟಹಾಸದಿಂದಿಂತೆಂದಂ  

ಅಕ್ಕಕ್ಕು ಕಾಮಹರನೊಳ್

ಮುಕ್ಕಣ್ಣನೊಳಖಿಳವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ರಮಮಂ

ಮಿಕ್ಕವನೊಳ್ ಪಿತೃವನದೊಳ್

ಪೊಕ್ಕವನೊಳದೆಂತು ಚಿತ್ತವಿಟ್ಟೆ ಲತಾಂಗೀ ||೧೧೧||

ಪುಲಿದೊವಲುಡಿಗೆಯ ಹಾವಿನ

ನೆಲೆದೊಡಿಗೆಯ ನೊಸಲ ಕಣ್ಣ ಖಟ್ವಾಂಗದ ಪಂ

ದಲೆಗಳ ಮಾಲೆಯ ಶೂಲದ

ಕಲಿಗಂಜದೆ ಮನವನೆಂತು ಮಾಡಿದೆ ಮುಗ್ಧೇ ||೧೧೪||

ವಚನ : ಎಂದು ವಿಪ್ರಂ ನುಡಿದ ಶಿವನಿಂದೆಗೆ ಭವಾನಿ ಮುನಿದು ಕನಲ್ದು ಕಿನಿಸಿ ಕಿಡಿಕಿಡಿ ವೋಗಿ

ತಪವದಂತಿರ್ಕೆ ಮಾಡುವ

ಜಪವಿರ್ಕೆ ಮೃಗಾಂಕಮೌಳಿಯಂ ಭರದಿಂ ಧ್ಯಾ

ನಿಪುದಿರ್ಕೆ ಶಂಭುವಂ ನಿಂ

ದಿಪುದಂ ಕೇಳ್ವೊಂದು ಪಾಪವಿಂದೆನಗಾಯ್ತೇ ||೧೧೫||

ಆದ ನಿರೋಧದ ನಿಂದೆಯ

ನಾದರಿಸದೆ ಭಸಿತದಿಂದೆ ವಿಪ್ರನಿಡೆ ಪೋ

ಪೋದುದು ವಟುವೇಶಂ ಶಿವ

ನಾದೊಡದೇಂ ಪುಸಿ ದಿಟಕ್ಕೆ ನಿಲ್ವುದೆ ಜಗದೊಳ್ ||೧೧೭||

ಮುಗಿಲ ತೆಱೆ ಸರಿದ ಶಶಿಯಂ

ತೊಗೆದ ತಮಂ ತೆಗೆದ ತರುಣತರಣಿಯ ತೆಱದಿಂ

ಪೊಗೆ ತಳ್ಗಿದಗ್ನಿಯಂತಿರೆ

ಮಿಗೆ ವೇಷಂ ತೊಲಗಿ ಶಂಭು ತೊಳಗುತ್ತಿರ್ದಂ ||೧೧೮||

ಜಡೆಮುಡಿ ಪಂಚಮುಖಂ ನೆಗೆ

ದುಡುಪತಿಕಳೆ ದಶಭುಜಂ ತ್ರಿಣೇತ್ರಂ ಗಾತ್ರಂ

ಬಿಡಿದ ನವಭೂತಿ ಪುಲಿದೊವ

ಲುಡಿಗೆಗಳಿಂ ಶಂಕರಂ ಕರಂ ಮೆಅಱೆದಿರ್ದಂ ||೧೧೯||

ವಚನ : ಆ ಸಮಯಥೊಳ್

ಸರಿದುದು ಪುಸಿವೇಷದ ತೆಱೆ

ಸುರಿದುದು ಕೆಯ್ನೀರ ತೆಱದೆ ಪೂವಳೆ ಸರಿಸಂ

ಬರಿದುದು ಜೀರಿಗೇ ಬೆಲ್ಲದ

ಪರಿಯಿಂ ಮುಳಿದಿಟ್ಟ ಭಸಿತಮದೆ ಮದುವೆಯವೋಲ್ ||೧೨೦||

ದಶಮಾಶ್ವಾಸಂ •

ಪಾರ್ವತಿಪರಮೇಶ್ವರ ವಿವಾಹವರ್ಣನಂ •

ಶ್ರೀ ಗಿರಿಜಾವಲ್ಲಭನಖಿ

ಳಾಗಮದುರ್ಲಭನಪಾರಸುಲಭಂ ಕಾರು

ಣ್ಯಾಗಾರಂ ಭಕ್ತಿಯನೆಮ

ಗೀಗೆ ಸದಾವರದ ಹಂಪೆಯ ವಿರೂಪಾಕ್ಷಂ ||೧||

ಆಗಳ್ ಕಂಡಗಸುತೆ ಬೆಱ

ಗಾಗುತೆ ಸರಿವರಿಸಿಕೊಳುತೆ ವಲ್ಕಲವಸನಾ

ಭೋಗಮನತಿಲಜ್ಜಿತೆ ತಲೆ

ವಾಗಿದಳನುರಾಗವೇಱಿ ಪುಳಕಿಸುತಿರ್ದಳ್ ||೨||

ಅವಳೋಕನದಿಂ ಸೆಳೆದಳ್

ಶಿವನಂ ಮನದಿಂದ ತೆಗೆದಳಪ್ಪಿದಳತ್ಯು

ತ್ಸವದಿಂ ಚಿತ್ತದೊಳೆಳಸುತೆ

ತವಕಂ ಮಿಗೆ ಚುಂಬಿಸಿದಳಹಂಕಾರದೊಳಂ ||೩||

ಉಡುಪತಿಬಿಂಬಮಂ ನಗುವ ನಿರ್ಮಳವಕ್ತ್ರಮನಾಸೆ ಮಿಕ್ಕು ಧೀಂ

ಕಿಡುವ ಕಟಾಕ್ಷಮಾಲೆಗಳನುನ್ನತಪೀನಪಯೋಧರಂಗಳಂ

ಮೃಡನೊಸೆದೀಕ್ಷಿಸುತ್ತೆ ನಿಲಲಾಱದಪರ್ಣೆಯ ಪುಣ್ಯ ಹಸ್ತಮಂ

ಪಿಡಿದನಶೇಷ ದೇವಕುಲಮೌಳಿವಿರಾಜಿತ ಪಾದಪಂಕಜಂ ||೪||

ಗಿರಿಸುತೆಯಳ್ಕಱಿಂ ನಡೆಯ ತಾರಗಿರೀಂದ್ರನಿವಾಸದಲ್ಲಿಗ

ತ್ಯುರುತರಲೀಲೆಯಿಂದಮೆನೆ ದೇವ ಗಿರೀಶ್ವರನಲ್ಲಿಯೆನ್ನನಾ

ದರದೊಳಗೆ ಬೇಡಿಯೂರ್ಜಿತವಿವಾಹಮದಚ್ಚರಿಯೆನಿಪ್ಪ ಮಾಳ್ಕೆಯಂ

ಕರುಣಿಪುದೆಂದುದಂ ಸಲಿಸವೇಳ್ಪುದು ಬೇಳ್ಪೆನಿದಂ ಸದಾಶಿವಾ ||೫||

ಎಂದಗಜೆ ನುಡಿಯೆ ಮಹಿಮಾ

ವೃಂದನೊಡಂಬಡುತೆ ಸುಖದೊಳಿರ್ಪವಸರದೊಳ್

ಬಂದು ರತಿ ಮುಕುಳಿತಾನನೆ

ನಿಂದುಮ್ಮಳದಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಮೆಯ್ಯಿಕ್ಕಿರ್ದಳ್ ||೬||

ರತಿ ಮೆಯ್ಯಿಕ್ಕಿರ್ದೊಡೆ ಪಾ

ರ್ವತಿ ಬಿನ್ನಯ್ಸಿದಳಧೀಶನ ಕೇಳೀಲಲನಾ

ಪತಿಯಪ್ಪ ಕಾಮನಂ ಪಶು

ಪತಿ ನಿಮ್ಮಿಂ ಪಡೆದು ಕೊಡುವೆನೆಂದಾಂ ನುಡಿದೆಂ ||೭||

ಎನೆ ಕೇಳ್ದು ಶಂಕರಂ ಗಿರಿ

ತನಯಾಮಧುರಾಸ್ಯಮಂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ ನಗುತುಂ

ನೆನೆದಾಗಳ್ ಕಾಮನನಂ

ಗನಾಗಿ ಕುಡುತಿರ್ಕೆ ರತಿಗೆ ಸುಖಸಂಪದಮಂ ||೮||

ಇದಿರ್ಗೊಂಡಂ ಗಿರಿರಾಜನೂರ್ಜಿತತಪೋವಿಸ್ತಾರೆಯಂ ಧೀರೆಯಂ

ಸದಲಂಕಾರಮನಾಂತ ಪಿಂಗಳಜಟಾಸಂಪನ್ನೆಯಂ ಚೆನ್ನೆಯಂ

ಮುದದಿಂ ವಲ್ಕಲವಸ್ತ್ರವಿಸ್ತರಿತಶೋಭಾಗಾತ್ರೆಯಂ ಸ್ತೋತ್ರೆಯಂ

ಪಡೆದಾಹಾ ಗಿರಿಜಾತೆಯಂ ಸಕಳಕಾಂತಿಸ್ತೋಮೆಯಂ ರಾಮೆಯಂ ||೧೩||

ಭರದಿಂ ನಡೆತಂದು ರಾಜಗೃಹಮಂ ಸಂತೋಷದಿಂ ಪೊಕ್ಕು ಭಾ

ಸ್ಕರ ಕೋಟಿಪ್ರಭೆಯಂ ಸಭಾಸದನದೊಳ್ ಬೀಱುತ್ತುವಿರ್ಪುದ್ಘವಿ

ಷ್ಟರಂ ತುಷ್ಟಿಯನೇಱಿ ಶೈಳಪತಿಯಂ ಶರ್ವಾಣಿಯಂ ಸ್ನೇಹದಿಂ

ದಿರೆ ಮೇನಾವಧು ಬಂದಳೀಕ್ಷಿಸಿದಳೀಷತ್ಗಾತ್ರೆಯಂ ಪುತ್ರಿಯಂ ||೧೪||

ನೆನೆಯದ ಮುನ್ನಂ ಬಂದರ್

ವಿನುತಾಶೇಷರ್ ಜಟಾಧರರ್ ಭಸಿತಾಂಗರ್

ಘನಮಹಿಮಾರುಂಧತಿ ಬೆ

ನ್ನನೆ ಬರೆವರೆ ಸಪ್ತಋಷಿಯರತಿಮುದದಿಂದಂ ||೧೮||

ಬಂದಭವಂಗತಿಸುಖಮುಖ

ದಿಂದಂ ಮೆಯ್ಯಿಕ್ಕಿ ಹರ ಬರ್ದುಂಕಿದೆವೆನುತುಂ

ಸಂದಣಿಸಿ ಪುಳಕಮೆಳ್ತರೆ

ನಿಂದಿರ್ದು ಶಶಾಂಕಮೌಳಿ ಬೆಸನೇನೆನುತುಂ ||೧೯||

ಇರೆ ಕಂಡು ಕರುಣದಿಂ ಶಂ

ಕರನಾ ಋಷಿಗಳ್ಗೆ ಬೆಸಸಿದಂ ಪೋಪುದು ಭೂ

ಧರನಾಥನಲ್ಲಿಗತ್ಯಾ

ದರಮಂ ಮಾಡುವುದು ಬೇಡುವುದು ಗಿರಿಸುತೆಯಂ ||೨೦||

ಮನದೊಳ್ ಪರಮೋತ್ಸಾಹಂ

ಜನಿಯಿಸಿ ಗಿರಿರಾಜನೆಸೆವ ಋಷೀಗಳನಿದಿರ್ಗೊಂ

ಡನುನಯದಿಂ ತಂದುಚ್ಚಾ

ಸನದೊಳ್ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ ವಿನಯವಿನಮಿತನಾದಂ ||೨೨||

ವಚನ : ಅಂತು ವಿನಯದಿಂದೆಱಗಿ

ಸುರಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸುಖದಿಂ

ಭದಿರುತುಂ ಬರವಿಂತು ನಿಮಗೆ ದೊರೆಕೊಂಡುದಿದೆ

ಮ್ಮುರುತರಭಾಗ್ಯಮೆನುತ್ತುಂ

ಗಿರಿರಾಜಂ ಸಪ್ತಋಷಿಗಳಂ ಕೇಳಲೊಡಂ ||೨೩||

ವರಮುನಿಗಳ್ ಮನದೋಂದಾ

ದರದಿಂ ನುಡಿದರ್ ಶಿವಂ ಶಶಾಂಕಧರಂ ಶಂ

ಕರನಭವಂ ನಿರ್ಮಾಯಂ

ಗಿರಿಜೆಯ ಬೇಡುವೊಡೆ ತಿಳುಪಿ ಕಳುಪಿದನೆಮ್ಮಂ||೨೪||

ಗಿರಿಪತಿ ಚಾರರಂ ಕಳುಪಿ ನಿರ್ಜರಲೋಕದ ವಿಶ್ವಕರ್ಮನಂ

ಬರಿಸಿ ನಯೋಕ್ತಿಯಿಂ ನುಡಿದು ಮನ್ನಿಸಿ ಬೇಳ್ಪುದನಿತ್ತು ಚಂದ್ರಶೇ

ಖರನ ಮದೀಯಪುತ್ರಿಯ ವಿವಾಹಶುಭೋಚಿತಮಂಟಪಾದಿ ಭಾ

ಸುರವರಚಿತ್ರಪತ್ರಕುಳಮಂ ನೆಱೆ ನಿರ್ಮಿಪುದಿಂದೆ ಬೇಗದಿಟ ||೨೭||

ಎನೇ ನಲಿದು ವಿಶ್ವಕರ್ಮಂ

ನೆನೆಯದ ಮುನ್ನಂ ಸಮುದ್ರ ಮುದ್ರಿತವೀಶ್ವಾ

ವನಿಪರಿಗತವಿಭವಾಸ್ಪದ

ಘನಮಂಟಪವೆಸೆದುದುಮುಂದೆ ತೋಱಿತ್ತಾಗಳ್ ||೨೮||

ಭದ್ರಾನನೆಯರ್ ನವಕುಸು

ಮದ್ರವಯುತಜಲದೆ ಮಜ್ಜನಕ್ಕೆಱೆಯುತೆ ಕ

ಲ್ಪದ್ರುಮಶಾಖಾನ್ವಿತೆಗೆ ಹ

ರಿದ್ರಾಪರಿಮಳಮನಂಗದೊಳ್ ಸಮನಿಸಿದರ್ ||೩೦||

ಅಂಬಿಕೆಯ ಸುಧಾವಯವ ಕ

ದಂಬದ ಚೆಲ್ವಿಂಗೆ ದೃಷ್ಟಿಯಾಗದ ತೆಱದಿಂ

ಬಿಂಬಾಧರೆಯರ್ ತೊಡಸಿದ

ರೆಂಬಂತಿರೆ ಮೆಱೆದುವರರೆ ಭೂಷಣತತಿಗಳ್ ||೪೫||

ಮಿಗಿಲೆತ್ತಂ ಜ್ಯೋತಿಗಂ ಪಾವಕರುಚಿ ಎಸೆವಾ ಜ್ಯೋತಿಗಂ ಪಾವಕಂಗಂ

ಮೃಗಲಕ್ಷ್ಮಜ್ಯೋತ್ನ್ಸೆಯೆಂತು ಕರಮಸದಳಮಾ ಜ್ಯೋತಿಗಂ ಪಾವಕಂಗಂ

ಮೃಗಲಕ್ಷ್ಮಜ್ಯೋತ್ನ್ಸೆಗಂ ಭಾಸ್ಕರರುಚಿ ಪಿರಿದಾ ಜ್ಯೋತಿಗಂ ಪಾವಕಂಗಂ

ಮೃಗಲಕ್ಷ್ಮಜ್ಯೋತ್ನ್ಸೆಗಂ ಭಾಸ್ಕರರುಚಿಗಮತರ್ಕ್ಯಂ ವಿರೂಪಾಕ್ಷತೇಜಂ ||೬೨||

ವಚನ : ಎಂದು ಪೊಗಳುತ್ತಿರ್ಪ ಸಮಯದೊಳ್ ಶಿವನ ವಿವಾಹಕ್ಕೆ ಸಕಲ ದೇವಕುಲಂ  ಹರ್ಷದಿಂ ಬರುತಿರ್ಪಲ್ಲಿ

ಸುರಪತಿಯಾನೆಯಂ ಹುತವಹ ತಗರಂ ಸಮವರ್ತಿ ಕೋಣನಂ

ನಿರೃತಿ ಮನುಷ್ಯನಂ ಜಳಧಿಪಂ ನೆಗಳಂ ಪವಮಾನನೇಣನಂ

ಹರಸಖನಶ್ವಮಂ ಶಶಿಧರ ವೃಷಮಂ ನಲಿದೇಱಿ ಬಂದರ

ತ್ಯುರುತರ ನಂದಿವಾಹನ ವಿವಾಹಮಹೋತ್ಸವದೇಳ್ಗೆಗಳ್ಕಱಿಂ ||೬೩||

ಸಂಗಡಿಸಿದ ಶಂಖಂ ಚ

ಕ್ರಂ ಗದೆ ಶಾರ್ಙ್ಗಂಗಳೆಸೆಯೆ ಗರುಡಾಸನದೊಳ್

ಪಿಂಗದೆ ಬಂದಂ ಯುತಚತು

ರಂಗಂ ಮಾಧವನುಮಾಧವಂ ಮಚ್ಚುವಿನಂ ||೭೦||

ಭರದಿಂದಂ ತನ್ನ ಬಲಂ

ಬೆರಸೊಲವಿಂ ಹಂಸೆಯೇಱಿ ತೊಳತೊಳಗುತ್ತುಂ

ಸರಭಸದಿಂದಂ ನಡೆತಂದಂ

ಸರಸಿಜಭವನಭವನಭಯಮೀಯೆ ಸರಾಗಂ ||೭೧||

ಹರಿ ಜಯಜೀಯ ಜೀಯೆನೆಯಜಂ ಮಝಭಾಪೆನೆ ದೇವವೀಧಿ ದೇ

ವುರೆ ಸುರರಾಜರಾಜಧಿರುರೇ ಎನೆ ಸನ್ಮುನಿಗಳ್ ಸರಾಗದಿಂ

ಹರಿಹರ ರುದ್ರ ಭದ್ರಯೆನೆ ನಿಂದ ಗಣಾವಳಿಯಳ್ಕಱಿಂ ಮದೀ

ಶ್ವರ ಭಲರೇ ಕಪರ್ದಿಯೆನೆ ನಂದಿಯನೇಱಿದನೆಮ್ಮ ಶಂಕರಂ ||೭೯||

ಮುತ್ತೈದೆಯರೊತ್ತೊತ್ತೆಯ

ನೊತ್ತರಿಸುತೆ ಬೆಳಗಿನೊಳಗೆ ಹೊಸಬೆಳಗಂ

ಸುತ್ತುಂ ಸವಿನೋಟಮ ನೀ

ಯುತ್ತುಂ ಜವನಿಕೆಯ ನೆಲೆಗೆ ಶಿವನೈತಂದಂ ||೮೨||

ವಚನ : ಆ ಸಮಯದೊಳ್ ಪಾರ್ವತಿದೇವಿ ನಿಟ್ಟೈದೆ ಮೆಟ್ಟಕ್ಕಿಯಂ ಮೆಟ್ಟಿ ತೆಱೆಯ

ಮಱೆಯಂ ಮಱೆಗೊಂಡು ನಿಂದಿರ್ಪಲ್ಲಿ,

ನಲ್ಲರ ನಡುವುಪಚಾರಂ

ಸಲ್ಲಲಿತೇಕ್ಷಣದ ನಡುವೆ ಪಕ್ಷ್ಮಪುಟಂ ಸಂ

ಫುಲ್ಲರಮಧ್ಯದೊಳ್ ಮಿಗೆ

ಸೊಲ್ಲಿರ್ಪಂತಿರ್ದುದಲ್ಲಿ ತೆಱೆ ಹರನಿದಿರೊಳ್

ವಚನ : ಅಂತಿರ್ಪ ಜವನಿಕೆಯನತಿಸ್ನೇಹದಿಂ ನೋಡಿ

ಅವಿಭೇದಪ್ರಕೃತಿಗಳೆನಿ

ಪವಯವದಿಂದೊಪ್ಪುವರ್ಧನಾರೀಶ್ವರರೊಳ್

ಜವನಿಕೆ ನಡುವೊಡ್ಡಿತು ಕಾ

ಕಾಲವಶದಿನಾವಂಗಮಾವುದಾಗದು ಧರೆಯೊಳ್ ||೮೪||

ಬೆಳಗಿನ ಬೀಜಾವಳಿಯೊ

ರ್ಬುಳಿಯೋ ನಕ್ಷತ್ರರಾಶಿಯೋ ನವಪುಣ್ಯಂ

ಗಳ ಪುದುವೋ ಚಂದ್ರಿಕಾತಂ

ಡುಳವೋ ಎನೆ ತೊಳಗಿ ತೋರ್ಪ ಮೆಟ್ಟಕ್ಕಿಗಳಂ ||೮೫||

ಕಾಂತಿಮಯಂ ಶಶಿಚೂಡಂ

ಶಾಂತಂ ನವಭೋಗಿಯೆನಿಪ ಲೀಲಾವಾಸಂ

ಸಂತಂ ಸುರುಚಿರಹರ್ಷಮ

ಯಂ ತಡೆಯದೆ ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಂದ ಸಮನಂತರಥೊಳ್ ||೮೬||

ಅಮರಗುರು ಸಕಳವೇದಾ

ಗಮಕೋವಿದನೊಲ್ದು ಭಕ್ತಿಯಿಂದಂ ಪುಣ್ಯಾ

ಹಮೆನುತ್ತುಮಿತ್ತ ರಾಜತ್

ಸುಮುಹೂರ್ತಂ ಬಂದು ತೆಱೆಯನೋಸರಿಸಲೊಡಂ ||೮೯||

ಆನಿರೆ ಮತ್ತೋರ್ವಳ್ ಗಡ

ತಾನಿರ್ಪಳ್ ಜಡೆಯೊಳೆನುತೆ ಮುಳಿದಿಡುವಂತಾ

ಮಾನಿನಿ ಜೀರಿಗೆ ಬೆಲ್ಲದೊ

ಳಾನುತೆ ಶಿವನುತ್ತಮಾಂಗಮಂ ಪಡೆದಿಟ್ಟಳ್ ||೯೧||

ಮೃಡನಾಗಳ್ ಗಿರಿಜೆಯ ಚೆ

ಲ್ವಿಡಿದ ಮೊಗಂಗಂಡು ಸಾತ್ತ್ವಿಕಂ ಕೆಯ್ಕೊಂಡೊ

ಲ್ದಿಡುವಾ ಜೀರಿಗೆ ಬೆಲ್ಲಂ

ಸಡಿಲ್ದು ಕಂಪನದೆ ಬಿಳ್ದುವಗಜೆಯ ಪದದೊಳ್ ||೯೨||

ನಲಿನಲಿದು ಬಂದು ಗಿರಿಪತಿ

ಯೊಲವಿಂದಂ ಗಿರಿಜೆಸಹಿತವುಂ ನಾವೆಲ್ಲವುಂ

ನೆಲೆದೊಳ್ತಿರ್ ಬಳಿದೊಳ್ತಿರ್

ಸಲೆದೊಳ್ತಿರ್ ನಿಮಗೆನುತ್ತೆ ಧಾರೆಯನೆರೆದಂ ||೯೫||

ಇಳೆಯೊಳ್ ಪೆರ್ಮಳೆಯುಂ ಸಮಸ್ತಫಲಮುಂ ಸಂತೋಷಮುಂ ಧರ್ಮಸಂ

ಕುಳಮುಂ ಸತ್ಯಮುಮೀಶ್ವರಾರಾಚನೆಯ ಸೊಂಪುಂ ಶ್ರೀಯುಮಾಯುಂ ನಿರಾ

ಕುಳಮೆಂದು ನೆಲಸಿರ್ಪುದೊಂದು ತೆಱನಂ ತಾಂ ಮಾಳ್ಕೆ ಸರ್ವೇಶ್ವರೀ

ವಿಳಸತ್ ಸಂಗಸುಖಾಬ್ಧಿಶೀತಕಿರಣಂ ಪಂಪಾಪುರಾಧೀಶ್ವರಂ ||೧೧೫||

ಕೃಪೆ .

ವಿದ್ವಾನ್ ಎಂ. ಜಿ. ನಂಜುಂಡಾರಾಧ್ಯ

ಪ್ರಕಾಶನ. ಕ .ಸಾ.ಪ.

ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ

ಬೇಂಗಳೂರು-18